Ik ben over het algemeen geen groot voorstander van pakjesvoedsel zoals Knorr Wereldgerechten, Chicken Tonight potjes en Bertolli pakjes. Soms is het best lekker, maar in dezelfde tijd tover iets lekkerder en verser op tafel, dus gemaksvoedsel zou ik het niet willen noemen. Maar ook al maak ik soms mijn bami nog zelf, een voedselpurist ben ik niet.
Een lekker bamisoepje uit een pakje gaat er af en toe namelijk goed in. Dat is wel echt gemak: kokend water erbij en klaar ben je. Daarom kan ik het niet laten om het toch weer op te leuken met een paar druppels sesamolie en een restje gesnipperde lente ui. De bereidingstijd verdubbeld daarmee helaas wel. Tot zeker een seconde of veertig…
Het is trouwens niet te geloven dat voor de drie dubbeltjes die zo’n pakje kost zoveel werk is verzet. Aan de andere kant van de wereld heeft een boer het graan heeft gekweekt en geoogst. De fabriek heeft er noedels van gemaakt en het samen met wat kruiden en veel zout verpakt. En dan is het naar Nederland verscheept waar de groothandel en winkelier er ook nog iets aan moeten verdienen. Hoe doen ze dat?
Geef een reactie