Zelf verse friet maken is niet moeilijk en heerlijk genieten. Met dit recept maak je ze krokant van buiten en luchtig van binnen. Verse aardappels en plantaardige olie passen ook prima in een gevarieerd voedingspatroon. Bak je mee?
De pieper kwam 500 jaar geleden met Spaanse ontdekkingsreizigers mee uit Zuid-Amerika. Vooral als sierplant, want mensen in Europa wilden ze niet eten. Pas 200 jaar later begon de knol aan zijn opmars tot volksvoedsel nummer één. Inmiddels zijn er talloze rassen.
Niet elk aardappelras leent zich voor friet maken. Niet vastkokend, niet kruimig, maar er tussenin. Na ruim experimenteren adviseert Mijnheer Eetpraat Bintje, Frieslander en Agria. Agria laat zich ook goed biologisch kweken, dus zonder kunstmest en bestrijdingsmiddelen.
Ingrediënten:
|
Benodigdheden:
|
Aardappelen bevatten veel gezonde voedingsstoffen zoals vezels, vitamines en mineralen. Ze bevatten ook veel vocht. Van een kilo rauwe friet is na de eerste bakronde 750 gram over. Na de tweede bakronde is dat nog maar 500 gram, genoeg voor ongeveer twee porties.
Een frietsnijder is niet nodig, het kan prima met een koksmes. Eerst snijd je de aardappel in plakken, dan de plakken in repen. Je kunt zelf het formaat kiezen, van dun (McDonalds, Frans, 6mm) tot dik (Vlaams, Engels, 14mm) of precies daartussenin (Nederlands, 10mm).
Sommige koks zweren erbij om friet na het snijden in water te spoelen om overtollig zetmeel te verwijderen. Dat zou de knapperigheid ten goede komen. Mijnheer Eetpraat heeft het getest met en zonder spoelen, maar kon geen verschil ontdekken. Overbodige moeite dus!
Grotere friet is lastiger krokant te krijgen door de grotere hoeveelheid vocht aan de binnenkant. Daarbij wordt juist in Engeland en België de friet vaak iets minder heet gebakken, waardoor deze in verhouding wat zachter en vetter is dan Nederlandse of Franse friet.
Een klein beetje verschil in grootte en temperatuur heeft dan ook grote gevolgen voor het mondgevoel en de smaak. Mijnheer Eetpraat geeft de voorkeur aan zelf friet maken met een dikte van 10mm, voor de beste balans tussen luchtige binnenkant en knapperige buitenkant.
Daarvoor moet friet twee keer gebakken worden. Tijdens de eerste bakronde worden de aardappelstaafjes gaar. Tijdens de rustpauze tussendoor kan het zetmeel het vocht in de friet opnemen voor een luchtige binnenkant. Daarna wordt de korst knapperig afgebakken.
Bij verse Agria’s mag de temperatuur en tijd van het voorbakken en afbakken gelijk zijn: 5 minuten op 180 graden. Bij andere of oudere aardappels is het even proberen: als de ze bij het voorbakken al bruin worden, de voorbaktemperatuur verlagen naar 170 of 160 graden.
Als je de friet heet genoeg bakt, en in kleine porties, nemen de aardappelstaafjes relatief weinig olie op. Door ze na het afbakken ook flink uit te schudden raak je overtollige olie kwijt. Zo wordt de friet niet vet maar heerlijk krokant. Snufje zout erop en smullen maar!
Eet smakelijk!
TIP: In Brugge (B) bevindt zich het enige frietmuseum van Europa.
Als je dit recept leuk vindt, kijk dan ook eens naar de falafel, loempia en broodpizza!
Geef een reactie